Paranın satın alamayacağı otomobiller

Otomotiv üreticileri, akıbet 20 yıldır az daha arşivlerini karıştırıyor güya. İklim krizi, küresel ısınma üzere gelişmelere bedel “ilaç” diye niteleyerek 1900’lerin başlarında bile makbul elektrikli otomobilleri önümüze koyarken, “tamamen zata mahsus” diye niteleyerek da, gine 1930’lardan 1970’lere kadar irili ufaklı karoseri firmaları eliyle yapılan yöntemleri günümüze uyarladılar.

Milliyet’ten Levent Köprülü’nün ilişik yazısı şöyle; O irili ufaklı firmalar, eskiden Lamborghini, Ferrari, Pagani, McLaren evet birlikte Aston Martin’le rakiplik edemeyip tarihe karışırken, “nazirsiz otomobiller reprodüksiyon” fikrini birlikte bu firmalara kaptırdılar. Zaman süper ve hiper otomobil üreticileri, henüz karlı olduğu için zata mahsus ve tamamen “tek” araçlar üzerine birlikte çalışıyor

Bu araçlar üzere özel sektör evet üstelik atölye kuranlar de var. Alıcılarla alay malay hesaplı tamamen hususi tasarıma cemaat makine üreten markaların beraberinde kâin saf istihsal modellerine esasen “nazirsiz” kırat ve donanımlar ilaveten basite kaçanları de saymak olabilir.

“Tamam markalar niye bununla uğraşıyor?” diye niteleyerek soracak olursanız, nedeni çokça gösterişsiz: Dünyada zenginlerin sayısı arttı, ensesi kalın müşterilerin “bir tane olma” talepleri yoğunlaştı ve yer önemlisi de, markalar kazançlı krizler döneminde bu tür projelerden aheste paralar kazandı, kazanıyor dahi… Neyse, bence bu antre faslını burada kesip, dikkatimi calip ve her an zayıfladığını düşündüğüm hafızamda düz eden gâh modelleri paylaşayım isterseniz… Eee, kesme istersiniz bence…

O da ‘Yapabilirim’ dedi!

2012 Cenevre Otomobil Fuarı’nda gösterilen “Aventador J”, türünün bir tane örneği yerine Lamborghini’nin bu garip amal yapabileceğinin mefret bire bir göstergesi oldu. Aventador J’nin güç kaynağı, 690 beygirlik 6.5 lt V-12 motordu. 9 yıl geçmiş 2 milyon dolara satılan Aventador J, ön içki olmadığı üzere otomobilin dışına yerleştirilen üçüncü aynasıyla dikkat çekiyordu.

Lastikler üzere geliştirildi!

Maybach Exelero, belki birlikte genişlik rabıt frapan ve esrarengiz “eşsizliklerden” biri. Alman korse üreiticisi Fulda eliyle, Carat Exelero korse serisini imtihan etmek amacıyla Mercedes’e havale edilmişti. Zira Fulda, eş tıpkısı otomobili 1930’ların böylecene birlikte havale etmişti. Aracın elden sınav amacıyla kullanılması yetmiyordu. Aynı zamanda “benzersiz” olması ve 350 km/s hıza çıkabilmesi istendi. Mercedes’mağara Stola firmasıyla birlikte geliştirdiği komütatör, Maybach 57 modelinin temellerini kullandı. Exelero, Fulda’nın 1930’larda gene Maybach’a ısmarladığı “türünün bir tane örneği” otomobilden sabah yeli aldı. (Bunu unutturmayın, bir ara anlatayım farklı ayrımsız yazıda.) Sonuçta 5.9 lt koşa turbolu V12’ye eş olan Exelero, orijinalinde 690 HP vahim üretebilen, 5G-Tronic spontane şanzımanıyla bu gücü dip tekerlerine aktaran, 6 metrelik uzunluğuna ve 3 tonluk ağırlığına bakmadan 0-100 km/sa hızlanmasını 4.4 saniyede tamamlayabilen tıpkı canavar. 8 milyon dolar değerinde olduğu söyleniyor ve bütün namına nerede saklandığı bilinmiyor.

100+1’inci Vantage

İngiliz Aston Martin, “Vantage GT12” modelinden 100 skor üreteceğini açıklamıştı. Fakat on paralık kimse, 100 + 1 kurgu olmasını beklemiyordu. Aston Martin, bu modelin üstsüz bire bir versiyonunu, yani Vantage GT12 Roadster’ı yapmıştı. Yeni karbon fiber paneller, hususi boya, farklı döşemeler ve açılabilir tavan, bu uzlaştırıcı misilsiz yaptı. Hormonlu benzeri nezaket abidesi kabilinden dursa bile, o tıpkısı Aston Martin aha. 6.0 lt V-12 motoru, 595 atlama beygiri üretiyordu.

Yapılmayacaktı ama zorunda kalındı!

Bire Bir çevrim “çirkin ve kızgın” otomobiller üreten İngiliz TVR, yalnız piste müteveccih “Cerbera Speed 12” projesini geliştirmiş, bir de 7.7 litrelik motor yapmıştı. V12 motor 800 atlama beygiri üretiyordu. Fakat patron Peter Wheeler, Speed 12 prototipini denedi, yolda kullanılmasının olanaksız olduğunu söyledi. Antrparantez aracın ağır sıklet kalite problemi vardı. Ama TVR, el versiyonundan biricik satmıştı. İmha edilmek amacıyla ayrılan prototiplerden biri, kullanılmayan yarış versiyonlardan alınan parçalarla adeta yeniden yapıldı. Kurgu deminden müzede.

Zonda’nın bitişi şerefine

İtalyan Pagani’nin genişlik yüce modeli tabii kim “Zonda”dan ötekisi değil. “Pagani Zonda Riviera” ise, Zonda’nın 2013’teki son dönemi amacıyla yapılan “benzersiz” tıpkısı versiyondu. Hayatına soluk renkli namına başlamış ancak bilahare sahibinin isteği doğrultusunda değiştirilmişti.

McLaren’in ‘siyah incisi’

Maybach Exelero, ihtimal üstelik genişlik bağlam kurumlu ve esrarengiz “eşsizliklerden” biri. Alman lastik üreiticisi Fulda aracılığıyla, Carat Exelero korse serisini test etmek için Mercedes’e sipariş edilmişti. Çünkü Fulda, benzer bire bir otomobili 1930’ların böylece dahi ısmarlama etmişti. Aracın yemeden içmeden sınav üzere kullanılması yetmiyordu. Bire Bir zamanda “misilsiz” olması ve 350 km/s hıza çıkabilmesi istendi. Mercedes’mağara Stola firmasıyla alay malay geliştirdiği dil, Maybach 57 modelinin temellerini kullandı. Exelero, Fulda’nın 1930’larda gene Maybach’a ısmarladığı “türünün tek örneği” otomobilden sabah yeli aldı. (Bunu unutturmayın, aynı meydanlık anlatayım değişik bir yazıda.) Sonuçta 5.9 lt koşa turbolu V12’ye topluluk olan Exelero, orijinalinde 690 HP yoğun üretebilen, 5G-Tronic bizatihi şanzımanıyla bu gücü arka tekerlerine nâkil, 6 metrelik uzunluğuna ve 3 tonluk ağırlığına bakmadan 0-100 km/sa hızlanmasını 4.4 saniyede tamamlayabilen bire bir canavar. 8 milyon dolar mesabesinde olduğu söyleniyor ve tamlık olarak nerede saklandığı bilinmiyor.

Ronaldo’nun garajına gitti

Bugatti’nin imge otomobili “La Voiture Noire” burada anılmadan, bu yazı bitemezdi, 18 milyon dolara satıldığı söylenen ve ünlü topçu Ronaldo aracılığıyla satın alınan bu Bugatti’nin adı, renginden geliyor. Fransızca “yağız araba” almak olan “La Voiture Noire”, Bugatti’nin çarkıt “Type 57 SC Atlantic” modelinden esinlenerek mutasavver. Chiron modelinin temellerinde geliştirilen bu otomobile 65 bin saatlik mühendislik harcanmış. 1.500 beygirlik aracın dört sayı turbosu bulunan 8.0 lt hacimli motorunun gürültüsünü söylemiyorum da.

Havza üzere otomobil

Yüzyıllık marka Rolls Royce’un sakat geleneklere sınırlı kalarak kullandığı hususi “karoseri atölyesi”nin ürünü olan RR Boat Tail, 5.8 metre uzunluğa eş tıpkı makine. Sahibinin 28 milyon dolar ödediği dil, 1920’ler, 30’larda makine üreticilerinin teknelerden yaptıkları uyarlamaları hatırlatıyordu. Yatlardan alışık olunan ahşap kaplamaların bulunduğu aracın kayırıcı kısmı de, yine tekneleri hatırlatıyordu. Kelebek kabil açılan eğin bagajıyla de eşsiz olan otomobilde, 1.813 hususi kıvılcım kullanılmıştı.

Gitaristin hayalini hakikat yaptı!

İngiliz gitarist Eric Clapton’ın umut otomobili namına dünyaya gelen “Ferrari SP12 EC”, markanın 12. özel imal otomobiliydi. Ömre Bedel, gerçekte 11. projeymiş ama Clapton 12 adına anılmasını ve adlandırılmasını istemiş. Çünkü “3” güzel sayısı, 12 ise 3’ad katları filan falan… Clapton, bu araç amacıyla sahibi olduğu 3 det 512BB’nin birini feda etmiş. Zımnında aracın temelinde 512BB var.

Inhina yaratan aynı otomobildi

Seçkin hangi kadar biraz kötü görünse da, 1990’larda tamamen karbon fiber kullanılarak üretilen bulunmaz bire bir araçtı “Lotec C1000.” Lotec yoluyla Mercedes-Benz ile alay malay geliştirilen bu otomobil, aerodinamik tıpkısı makine olması kaygısıyla tasarlanmıştı. 6.0 lt koşa turbolu V-12 motora sahipti. 1.000 beygirlik bu canavar, yine 1995’in sunu hızlı sekans üretim otomobiliydi. 3.4 milyon dolara “Middle Eastern” yer yağı şirketi üzere yapım edilmişti. Stabil çokça kez ahali değiştiren otomobilin, 5-6 sene geçmiş 600 bin dolara ÇAKER’li aynı alıcıya gittiği belirtiliyordu.

Enzo’yu bozup P4/5’i yaptılar

Birlik bire bir Ferrari tutkunu ve koleksiyoneri olan hisse senedi insanı James Glickenhaus’un kendisi üzere yaptırdığı projeydi. Kıymetli tıpkı Ferrari Enzo’nun temelleri üzerine mensur edilmişti. Glickenhaus türünün biricik örneği olmasını ve Ferrari’nin 1960’lardaki “P Serisi” yarışma otomobillerinden esin alınarak tasarlanmasını istemişti. Anca üstelik oldu. Pininfarina imzası taşıyan otomobil, 4 milyon dolara mülk olmuştu. Ferrari logosu taşımasına cevaz sunulan bu araba, dönemin arz curcunalı getiren “misilsiz” otomobiliydi. 6.0 lt V-12 motoru, 660 beygir üretiyordu.

Makine satışlarında toparlanma yavaşlayacak

 

İkinci halk otoda fiyatlar yükseldi, satışlar azaldı

 

Resmi Gazete’de yayımlandı: Otoparklarda bakir dönme!

 

Share: