Ankara 1. İdare Mahkemesi, 29 Nisan 2011’birlikte, “bu içeriği ile dersin mecburi tutulmasında hukuka uyarlık bulunmadığı” gerekçesiyle sav konusu işlemin iptaline değişmeyen verdi.

Bu değişmeyen, temyiz aşamasında Danıştay 8. Dairenin 29 Teşrinisani 2011 günlü kararıyla bozuldu. Tağyir kararına karşı yapılan karar tashih başvurusu, 23 Mayıs 2012’de reddedildi. Temyiz üstüne karar, Danıştay 8. Dairesi yoluyla 13 Kasım 2013’te onandı.

TRT Haber’in haberine bakarak bunun üstüne başvurucular, 12 Eylül 2014’te Temel Mahkemesine bireysel başvuru yaptı.

Başvuruculara 20 bin liralık manevi tazminat

Başvuruyu değerlendiren faziletli mahkeme, anayasanın 24. maddesinin dördüncü fıkrasında güvence altına alınan “ebeveynlerin eğitim bilimi ve öğretimde dini ve felsefi inançlarına utanmak gösterilmesini rıza hakkının ihlal edildiğine” fikir çokluğuyla karar verdi.

Duruşma, bu kapsamda başvuruculara 20 bin liralık manevi tazminat ödenmesine karar verdi.

Faziletli mahkeme, antrparantez akilane sürede yargılanma hakkının ihlal edildiğine ilgili iddianın başvuru yollarının tüketilmemesi zımnında akseptans edilemez olduğuna hükmetti.

“Makul alternatifler sunulmaması…”

Kararda, şu ifadelere düz verildi:

“Serencam namına 2018-2019 eğitim bilimi ve talim yılına büyüklüğünde olan dönemdeki ilmek kültürü ve aktöre bilgisi dersi müfredatı, mazruf olarak dinler karşı bitaraf ve propagandist bilgiler isnat etmek için zorunlu olması öngörülen din kültürü öğretimi kapsamında değil din kültürü öğretimini aşan, İslam dininin ve onun muayyen tıpkı yorumunun eğitim ve öğretimi kapsamında değerlendirilmiştir. Zımnında mezkûr ilmek kültürü ve ahlak bilgisi dersini kızına aldırmak istemeyen başvurucu üzere akıllıca alternatifler sunulmaması, başvurucunun ebeveynlerin yetişek ve öğretimde dini ve felsefi inançlarına gocunmak gösterilmesini isteme hakkını ihlal etmiştir.

amma velakin ulaşılan bu sonuçtan okullarda Anayasa’nın 24. maddesi kapsamında İslam dininin eğitim ve öğretimini içeren dersler okutulmasının Kanunuesasi’ya karşıt olduğu anlamının çıkarılamayacağı izahtan varestedir. Zira Temel Mahkemesi din eğitim bilimi ve öğretimi bağlamında kişilere ‘seçenekler sunan, toplumu oluşturan bireylerin bu alandaki yaygın ve beraberinde ihtiyaçlarının karşılanmasını kolaylaştıran tedarik ve uygulamaların, bu bağlamda ‘Kur’an-ı Kerim’ ve ‘Hz. Peygamberimizin Hayatı’ derslerinin ortaokul ve liselerde isteğe vabeste seçmeli ders namına okutulmasının Esas’evet aykırı görülemeyeceğini belirtmiştir.”

Karara kırmızı oy kullanan unsur görüşünde, “kült dersi zorunluluğunun din ve vicdan hürriyetini ihlal eden aynı yönünün bulunmadığı, diyanet dersi içeriğinin tam bulunmadığı takdirde öğrenci ya birlikte velinin istediği dinin eğitimini veya öğretimini talep edebilecektir. Bunun izzet eliyle adına getirilmesi dahi dini veya felsefi inançlara kaçınmak gösterilmesinin gereğidir.” ifadesine saha verildi.

Öğretmenlerin katma ders ücretlerine ilgili değişmeyen Resmi Gazete’da

KPSS Ön lisans, ortaöğretim başvuruları hangi zaman? 2022 KPSS Ön lisans, lise sınav tarihleri