FINANSGUNDEM.COM – DIŞ HABERLER SERVİSİ
Bir Nice yatırımcı kurumsal ‘zombilerin’ global ekonominin gelecek yıllarda karşılaşacağı yer şişman problemlerden biri olacağını düşünüyor. Fakat New York Minval Bankası’nın gerçekleştirdiği tıpkısı araştırmaya göre bu endişeler fazla abartmalı benzer. Korona virüsün ortaya çıkmasından ilk üstelik, zombi adı verilen, gelirleri borçlarını ödemeleri amacıyla ancak olan şirketler konusundaki endişeler oldukça yaygındı.
İki yıl ilk, Bank for International Settlements, araştırmasına karışma ettiği 14 balaban ekonomide, zombi şirketlerin payının, 1980’lerin sonundan 2016 yılına büyüklüğünde %2’den %12’ye tırmandığını ortaya çıkardı. Bu endişelerin kaynağı, bu şirketlerin evvelden olduğundan daha mufassal süre ‘cansız’ kalmasıydı. Şirketler hangi iyiye gidiyor hangi dahi hüsran ediyordu. Bunun sunma beklenen nedenlerinden bazıları, takanak ödemelerini düşüren ürem indirimleri ve bankaların fişi çekme konusundaki isteksizliğiydi.
Bu trend aynı tesadüf değil. 2008 mali krizinin ardından, siyaset yapıcılar bağan getiri oranlarının ve toleransın kitlesel aynı kurumsal iflas dalgasının önüne salmak için muktezi olduğunu düşündü. Bunun sonucunda milyonlarca herif henüz aylak kalabilirdi.
Bu alanda, otoriteler mukaddema yapılan hatalardan ibret aldı. 1929 yılında, ESIR Hazine Bakanı Andrew Mellon, “sistemin çürümüşlüğünü yolmak için” zor içindeki şirketlerin kitlesel likiditasyonunu savundu. Joseph Schumpeter’ın “yaratıcı tahribat” kuramını ilkin sezerek, bunun iktisadi toparlanmayı akdetmek amacıyla yer ongun yöntem olduğunu kanıt etti.
Bunun yerine Mellon Doktrini 1929 yılındaki soylu erki çöküşün Iri Kriz’a dönüşmesine hastalık oldu. Esasen birlikte birçok ekonomist, hastalıklı şirketlerin sonsuza büyüklüğünde çoğalma göstermeden varlığını sürdürmesine müsaade vermenin cins ve mufassal vadeli konuşu bedelleri olduğu konusunda endişeli. 2018 yılında yayınlanan BIS raporuna göre, zombi şirketler, berhava, az yatırım eden ve apayrı şartlar altında henüz kıpırdak alanlarda kullanılabilecek kaynakları tüketen şirketler yerine ortaya bundan sonra.
Zombi şirketler fenomeninin dışında de, ekonomistler umumi adına kurumsal borçlanmanın, şirketlerin envestisman yapma kabiliyetini kısıtladığını düşünüyor. Bu korkular korona virüs krizi ardından yükselişe geçti. Pandeminin bıraktığı birçok mirasın arasında, devasa ayrımsız kurumsal borç yükü sunu haddinden fazla göze batan sonuçlardan olacak.
Kurumsal iflaslardaki artış tansık derecede alçak gönüllü oldu. Bunun nedeni hükümetlerin ve dalan bankalarının uç şekilde agresif olan politikaları oldu. IMF verilerine göre, model bankaları ara kazanç piyasalarına 7 trilyon dolardan aşkın dünyalık akışı gerçekleştirdi. Fakat son adına, ümranlı ülkelerde kurumsal namus borcu yükü 2019 yılında karışık yurtiçi hasılanın %91’ine denk gelirken, 2020 yılının Eylül ayında %102’ye tırmandı. Sıfıra yakın Ürem oranları bu durumu daha katlanılabilir kılsa da ekonomistler, süregelen bu borçların, ati yıllarda ekonomi üzere bire bir dönüm noktası olacağından endişe duyuyor.
Fakat New York Biçim Bankası’nın andıran zamanda yayınladığı ayrımsız araştırmaya bakarak bu endişeler gereksiz mümkün. 19. yüzyıla kadar uzanan, 17 ekonominin vukuf tabanlarında yapılan araştırmada, araştırmacılar Oscar Jordà, Martin Kornejew, Moritz Schularick ve Düzlük Taylor büyük kurumsal borçların daha dip ve etraflı resesyonlara misil açıp açmadığını araştırdı.
Vardıkları serencam bugüne kadar var olan bilcümle endişeleri yersiz çıkardı. Araştırmaya bakarak, “kurumsal borç patlamalarının, yatırımlarda evet birlikte çıktılarda daha dip düşüşlere neden olduğuna evet bile ekonominin özge zamanlara nazaran elan tafsilatlı sürede toparlandığına yönelik bir tez bulunmuyor.” Ekonomistler ayrımsız zamanda, balaban kurumsal borçların ekonomileri elan savunmasız kuzuluk getirdiğine dair aynı tez bulamadı.
New York Format Bankası’nın araştırması, kurumsal iflas ve yeniden aranjman rejimlerinin alelumum, fertler için olduğundan çok elan faal olduğunu ortaya koyuyor. Hem şeriklik sahipleri hem dahi kreditörler hızlı tıpkısı çözümden yarar görüyor. Fakat kreditörler çok ve mücadeleci olduğunda, sözleşme yaptırımları hastalıklı evet bile türel süreç güç işlediğinde acul benzeri baştan yapılandırma ya da likiditasyonun gerçekleşmesi ağırbaşlı gibi.
Ekonomistler, “henüz çok yarık, yatırımların düşmesine ve zombi şirketlerin hayatta kalmasına bozukluk oluyor. Bunun sonucunda şişko olgunluk büyümesi uymazlık görebilir ve sakinlik sonrası toparlanma yavaşlayabilir” dedi. Başka bire bir deyişle, siyasa yapıcılar bağan faiz oranlarının bu şirketlerin hayatta kalma süresini uzatmasından elan birkaç bulut duymalılar. Bunun yerine, iflasların ve yeniden yapılandırmaların oldukça deli dolu ve hızlı gerçekleşmesini sağlamaya odaklanmalılar.
Acun Bankası’ndan Ukrayna’evet kredi
Almanya 2. dalgadan üzücü etkilendi
Telkih dağıtımındaki haksızlığa OECD’den aksülamel
