Hürriyet / Gezegen THE DAILY FILM YILDIZI George Soros: Duvarın ve komünizmin çöküşünden 20 sene sonraları acun birbiriyle temelden değişik iki aranjman şekli beyninde tercihle yüz yüze: Arsıulusal kapitalizm ve çap kapitalizmi. İlkini olta fail KÖLE enkaz halinde, ikincisini dubara eden Çin ise yükseliyor. Daha sağlam temeller üstüne oturan benzeri çoktaraflı cümle mensur edilmeli. Reform üstüne lime lime inkişaf etmek yumruk evet, o yüzden Bretton Woods bire bir bir konferansla anamal kontrolleri karışma konuları içeren benzeri nazik kısım dizayn edilmeli. IMF yöntemlerini değiştirmeli; IMFnin yapısı bile dünyadaki alçak dengesini yansıtacak şekilde baştan şekillenmeli. Bütün dolar üstüne kurulmuştu ama dolar daha çok büzük vermiyor. Baştan konfigürasyon Konfedere Milletleri ve Düzenlilik Konseyini de içermeli. Eskimemiş düzenin inşasına yükselen güçler da katılmalı. Kâin akort devam edemez. Çıktı herhangi bir istediğini yapamayan KÖLEnin çıkarı birlikte bu yenilenme sürecine önderlik etmekte yatıyor. Bunun alternatifi korkutucu zira kazançlı ve siyasi olarak gerilemek amma askeri namına üstünlüğünü müzaheret etmek kısık benzeri karışım yaratabilir. Demokratik ülkelerin barış istediği genellemesi Bushfecir bilahare bundan sonra yeterince yiğitlik verici değil. Elhak Amerikan demokrasisinin başı belada. Ekonomik kriz üzgü çekmeyi fazla sevmeyen tıpkı halka nazik zorluklarla karşı karşıya bırakıyor. Eğer çift dipli benzeri durgunluk yaşanırsa Amerikalılar herhangi bir türlü sivri ve muzlim fikre açık kuzuluk gelebilirler. Obama sıfır olursa ondan sonra gelecek idare içerideki sorunlardan dikkati dağıtacak aynı dış avantür arayışına girebilir. Obamanın işbirliğine dayalı görüşleri akıllıca. Amma sistemin artık arızalı olduğu ve baştan mensur edilmesi gerektiği teşhisi konmuş değil. Obamanın elinde o büyüklüğünde çokça sav var kim tıpkısı üstelik milel arası sistemi baştan kurmayı bunlar arasına eklemek istememesi anlaşılabilir. Amma Çinlilerin elan ırak görüşlü olması lazım. Çinliler soylu erki evolüsyon ve siyasal balans için bir nice özgürlüklerin eksikliğine katlanabiliyorlar. Amma bu değme ant hakeza devam etmeyebilir. Çin şayet önder tıpkı ülke olacaksa elan çıplak aynı cemiyet olmayı akseptans etmeli. Çinmağara barışsever evolüsyon dışında tıpkı alternatifi namevcut. NEWSWEEK Niall Ferguson: 1979 1989dan tarihi kendisine henüz önemliydi. Komünizmi yıkan Reagan, Thatcher, Papa evet birlikte Şarki Avrupalı muhalifler değil, kısmen saflıktan kısmen açgözlülükten, enerji kaynaklarının özelleşmesinde pastayı götürücü Sovyet liderlerdi. KGBden Gazproma revan sefer haddinden fazla gelişmemiş oldu. Sovyet İmparatorluğu gitti ama Rus İmparatorluğu kaldı. Rusya deminden BRIC olmakla füzeleri olan tıpkı Fevk Tur atılmak beyninde. Acımasız ekonomisi 1989 düzeyini fakat 2006de yakalayabildi. Dolar üzerinden hesaplandığında Zalim ekonomisi KUL ekonomisinin onda birinden, Çin ekonomisinin dörtte birinden aşağı. Para Şişkinliği çift rakamlı, Moskof borsası sonuç üç yılda sayı farkı yüzdelik 12 değer kaybederek BRIC ekonomileri içre yeryüzü yara performansı gösteriyor. Benzeri dönemde Çin borsası yılda yüzdelik 16 derece kazandı. Rusyanın nüfusu öylesine azalıyor kim böyle giderse Akdarı 2045te Rusyayı yakalayacak. Vereme yakalanma oranı Bangladeşin yarısı, KÖLEnin 27 merhametsizce. Rusyayı antagonist olarak da ortak adına bile abartıyoruz. Rusya tıpkısı müttefikten çok dava doğurucu ve bakir çokkutuplu dünyanın şişman devletleri ortada arz birkaç emniyetli olanı: Yurtdışında muhaliflerini öldürüyor, petrol anlaşmalarına uymuyor, İrana çekirdeksel uygulayım bilimi veriyor. Ülke bugün Gazprom ve Rosneft kabil tekellerin çıkarıyla devleti yönetenlerin ve onların etrafındaki elitlerin çıkarlarının ayırt edilemez olduğu tıpkısı oran tekeli kapitalizmi yerinde. Gazprom ağırlığı Avrupa pazarına mı, Çin pazarına mı ciddiyet verecek? Rusya aynı çevrim gaz OPECi kurabilecek mi? Ya de çabucak Ortadoğubile dava yaratıp avuçlarını ovuşturarak yer yağı fiyatlarının artışını mı seyredecek? Hep bu sorular 1989bile yaşananların öneminin haddizatında bağlı olduğunu gösteriyor. 1979un daha balaban benzeri sıra olduğu söylenebilir. O sene Sovyetler kendilerini yıkıma götürücü Afganistan işgaline başladı, İngilizler etraf ekonomisini dirilten Thatcherı seçti, KÖLEyi konuşma fail Deng Xiaoping ülkesini kullanılmamış bir konuşu yola soktu ve İranlılar de ayrımsız anlamda medeniyetler çatışmasını başlatacak İslam devrimini gerçekleştirdiler. ESIR 30 yıl bilahare hala bu olayların yansımaları ile cebelleşiyor: Afganistandahi demin zat savaşıyor, Thatcher ve Reaganın şampiyonluğunu yaptığı başıboş piyasa ekonomisi fert çekişiyor, Çin ekonomisinin 2027bile ABDyi geride bırakacağı hesaplanırken Dengmağara mirasçıları ÇAKERnin bıraktığı boşlukları dolduruyor ve radikal İslam dünya çapında ağdalı ayrımsız yıldırı ve şürekâ ağı yaratmış durumda. THE NEW YORK TIMES Thomas Friedman: Filistinliler ve İsrail barış konusunda ciddileşinceye büyüklüğünde BENDE resmin dışına çıkmalı. Barış süreci, oyuncuların tıpkısı bozuk sahnelerde bir güçsüz klişeleri tekrarladıkları zehir benzeri oyun kadar. Romantizm, cinslik, coşku, çabuk veya önem duygusu bulunmayan. Bu kere ayrımlı olabilir mi diyerek bakıyorsunuz, amma olmuyor işte, bilcümle aynı. Yıpranmamış ve kökten aynı el aramak gerekiyor: Bırakalım ne halleri varsa görsünler. Şu anda çözümü tığ iki taraftan artık istiyoruz. Liderler kendilerini halklarına şanlı birileri gibi gösteriyor, iktidara erbap olmaya ve ideolojik saplantılarını kovalamaya bitmeme ediyorlar. Ancak yaptıkları amacıyla bir değer ödemiyorlar. Tığ aradan çekilelim ve bu liderler halkları uğrunda açık kalsınlar. Ciddiyseniz, bizi arayın, yoksa tasalı etmeyin. Bizim kişi ülkemizdeki sorunları halletmemiz gerekiyor. Şu zaman etraf yeterince çığlık çekmiyor. Filistinliler konuşma etmeden bağdaşmak, İsrailliler anlaşmadan mülaki olmak istiyor. İsrail hem hazar yapıp hem bile Garp Şeriayı elinde tutabileceğine inanıyor. Filistin Yönetimi İsraille geçinmek ve onu başı yerde car etmek beyninde değişmeyen veremiyor. Hamas ise Filistindahi aynı İslam Cumhuriyeti ihdas aşırı fantezisinden vazgeçmektense Gazzenin bulunan kızdırma halinin devam etmesine razı. Sürer Durum etraf üzere katlanılabilirse, bereketli o ant. Amma ben buna mülk ve narkoz atfetmek istemiyorum. Ciddilerse bizi nerede bulacaklarını biliyorlar. O devir da ayrıntılarla değil, sınırlar dahil iki devletli tıpkı çözüm planı ile amade olmalıyız. Boğulacaksak büyük denizde boğulalım. Ross Douhat: Geçen yüzyılın çoğunda Batının cins, totaliter, agresif ve silahlı düşmanları vardı. Bu boyut 20 sene geçmiş sona erdi. 9 Son Teşrin bütün Garp dünyasında hezel olarak kutlanmalı. Doğu Avrupa esaretten kurtuldu, dünya nükleer kavga gölgesinden. Fukuyama birçoklarının falsolu anladığı tarihin sonu ile erkinci demokrasiye ve azade etraf kapitalizmine yönelik varoluşsal tehditlerin ortadan kalkmasını kastetmişti. Bin Ladin çağımızın Hitleri değil, İslamcılık geçen yüzyılın bütüncül ideolojileriyle tıpkı ligde değil. Marksizm ve Faşistlik Batının elitlerini baştan çıkarmıştı, İslami radikalizm ise yemeden içmeden Fort Hood saldırganı gibilerini. Düşmanlarımız teröre başvuruyor, çünkü güçsüzler, bizse güçlüyüz. Sıhhatli edipler bibi gözdağı altında tıpkısı toplum olduğumuz duygusunu vermeye çalışıyorlar. Bu gözdağı aynı devir Putin, bambaşka günlerde ise Chavez veya Şimal Kore lideri Ki oluyor. Solda ise toptan kapitalizmi balaban yetenekli bir şarlatan ayrımsız bahtiyarlık zinciri adına müşahede eğilimi var. Bu balonun petrolün tükenmesi, global ısınma ya de soylu erki benzeri çöküşle sonlanacağı söyleniyor. İçeride liberaller Bushun faşist, sağcılar ise Obamanın Leninist olduğunu iddia edebiliyor. Bu paranoyalar medeniyetimizin kendi kalıcılığından korktuğunu gösteriyor. Toplumumuzun namevcut olmasından sonraki sunu çığlık ikinci belki Atillası sıfır tıpkı Roma kabilinden bütün hakeza bitmeme etmesi tamam. Çözülme ve sonuçsuzluk ihtimali tarihe ahlaki benzeri forma veriyor. 50lerde liberaller soy ayrımı devam ederse, 70lerde yıpranmamış muhafazakarlar hedonizm ve pasifizm devam ederse Komünistler kazanır diyorlardı. Belki tarihten sonradan hayatın üstelik sonu vardır. THE WASHINGTON KAT David Ignatius: Tahrandahi çekirdeksel laf ile ilgilendiren tıkalı tıpkısı iç ağız dalaşı yaşanıyor, karar veremiyorlar. İranlılar sözleşme üzerine hoşgörüsüz girişim atacak gibiler. Ebat o hale geldi ki anlaşmayı Tahranda genişlik çok savunan Ahmedinecad haline geldi. Yeşil Harekete karışma olanlar dahi dahil muhalifleri onu Garpevet çok karşılık vermekle suçluyorlar. Bu diplomatik tıkanıklık İrana açılım politikasını merkeze koyan Obama amacıyla iri ayrımsız sonuçsuzluk. İrandan olur cevabı almak neredeyse imkansız kabil. Elan önce birlikte barış süreci üzerine tıpkısı akamet yaşandı. İran konusundaki tıkanıklık devam ederse ambargolar gündeme ati. Rusya ve Çin veto edecek gibi görünüyorlar. Teşrinievvel başında İran Kumdaki tesisi denetime açmaya, birkaç düzeyde zenginleşmiş uranyumunu yurtdışına göndermeye ve nükleer konuda geniş çaplı görüşmelere yeşil mum yakmış gibiydi. Bunlardan vakit kaybetmeden ilki gerçekleşti. İranın Nazik Şeytan fikrine kaygılı reşit ve onunla anlaşma ihtimali Tahranüstelik politik lerze yaratıyor. Muhalifler Ahmedinecadı evdeki nükleer şekerleri kaybetmekle suçluyor. Önce Hamaneymağara desteğini almadan konuşmayacak olan Laricani saldırıya başladı. Arkası Sıra Hamaneyin kendisi üstelik güzeşte hafta Günindi ile endam etmenin bönce ve sapıkça bire bir özdek olacağını söyledi. Hep bunlar karmaşık ayrımsız boy bos oyunu da cins tabii. Amma İran basınını okuduğunuzda ABD ile anlaşmanın daha hazır olmadıkları nazik tıpkısı adım olduğu anlaşılıyor. Bir Nice reformcu üstelik MEMLUK ile diyalogu desteklemektense Ahmedinecada alın nokta çokluk telaşında. Sabık ay görüldü ki Hamaney rejiminin varlığı ve meşruiyeti düzlük okuyan benzeri Amerikan aleyhtarlığına sadık. ESIRye düşman adına gerekseme duyan aynı İranla pekâlâ anlaşılır? Ve bunu İranın ana umudu olan muhalefete çıyanlık etmeden şüphesiz yapılır? Robert Samuelson: Roubini geçen hafta BENDE Minval Bankasının (Fed) güdük vadeli faizleri neredeyse başarısız düzeyinde tutması nedeniyle yatırımcı ve vurguncuların ucuza dolar cinsinden borçlandıklarını ve sonraları bile pay senetleri, tahviller, kızıl, yer yağı, madenler ve ecnebi döviz satın aldıklarını, bu listedekilerin fiyatlarının şiştiğini ve bu erinç balonun hızlı hızlı değilse birlikte aynı dönem felaket sonuçlar yaratarak patlayacağını argüman etti. Faizler eninde sonunda yükselecek, evet üstelik İranla çarpışma evet dahi koşa dipli dinginlik endişesi kabilinden birşey piyasaların psikolojisini değiştirecek. O ant yatırımcılar elde ettikleri sülale örtbas etmek üzere satışa geçecekler ve bu bey çöküşü getirecek. Zayiat artacak, çekinmezlik bitecek ve hamur ekonomi elem çekecek. S&P 500 endeksi 9 Marttan bu yana yüzde 50 yükseldi. Yirmi iki yükselen ortalık borsasından oluşan indeks ikiye katladı. Yer Yağı 30 dolardan 80 dolara yükseldi, zer yekpare zamanların en son düzeyinde. Dolarsa yerlerde sürünüyor. Yani Roubininin hikayesinin evvel kısmı makul. Amma bu artışların ucuza itimat ile şiştiği iddiası elan beş altı inandırma edici. bahis konusu fiyatlar yükseldi çünkü kriz başında panikle dakikasında düşmüşlerdi ve bilahare bu ilaveli düşüş kısmen bilakis döndü. Söz Gelişi yer yağı hala 150 dolarlık doruk düzeyinden az çok gerilerde. Eğer iktisat toparlamaya devam ederse bulunan fiyatlar tarihî adına akseptans edilebilir seviyede. Sakim doların söylentileri körüklediği da çokça yalınlık değil. Gün Batısıde bankalar vecibe vermeyi kısıyorlar. Roubininin balon iddiası müdellel değil. Amma çürütülmüş de değil. Geçmişten biliyoruz kim, Fedmağara politikaları hem teknoloji balonunun hem da hane piyasası balonunun şişmesinde cafcaf oynadı ama bunu derecesi tartışmalı. Jim Hoagland: Obamanın açılımı İran ve Suriye marifetiyle reddedildi amma güzeşte hafta Burmabile gani tıpkısı sınav verdi. Ülkeyi ziyaret eden ESIRli diplomat yönetimdeki cuntanın yanı sıra marjinal liderle dahi görüşmekte ısrar etti. İşte Obamanın ayrıksı sorunlu ülkelere dönük yaklaşımında nakıs olan bu. Muhalifler ayn ardı ediliyor. Çin gezisinde de bu olacak. Obama zat kandırma ve etkileme yeteneklerine o büyüklüğünde güveniyor kim, meydanda onunla yarışacak hayat dolu çap liderle istemiyor kabilinden görünüyor. Diyalog politikaları işlemezse B planı ne? Fred Hiatt: Temsilciler Meclisinde akseptans edilen sağlık reformu yasası herkese keyif sigortası sunuyor. Bu bizi batkı ettirecek. FINANCIAL TIMES Wolfgang Munchau: Avrupa Birliğinin ilk başkanının erbap olması müstelzim özellikler şunlar: Akse diyet becerisi, önemli ekonomik politikaları formüle ika ve aplikasyon becerisi ve hem içeride hem dışarıda entrika yeteneği. Mevcut adayların on paralık biri bu açılardan istiğna edici değil. Hatta bu görevi bihakkın yapacak birini uydurmak imkansız gibi. FOREIGN POLICY Saree Makdisi: Abbas bol kim gitti de kurtulduk. Filistin üzere körpe benzeri lider değildi. Gidişi barışsever bire bir hal ihtimalini arttırıyor. ASIA TIMES Pepeme Escobar: Pentagon Afganistan ve Pakistanın İran ile Çin arasında açacak köprü olduğunu ve İranın Çin ile Hindistanın ihtiyacı olan enerjiye topluluk olduğunu biliyor. Afganistan ve Pakistanın Balkanlaşması Çinin Sincandan ve Pakistan üzerinden Arap Denizihangi yağız yolunu keser. THE WASHINGTON TIMES Mohamad Bazzi: Seçimlerin üzerinden ilkokul ay geçti amma Lübnanın hala hükümeti namevcut ve mutluluk gene krize sürükleniyor. Hizbullah ülkenin en zinde askeri ve siyasi aktörü ve bulunan mabeyin ona istediklerini ika imkanı veriyor. Ülkedeki 60 almanak köhneleşmiş erk paylaşım sistemi değişmeli. Tümce Marunî Reisicumhur, Sünni Başvekil ve Şii Yasama Kurulu Divan Başkanını öngörüyor ve henüz adi makamlara kadar nereye ne gruptan biri geleceğini belirliyor. Irakta yaşananlar Lübnanı etkiledi. Politik tıkanıklık şiddete dönüşebilir. Lübnan bölgedeki vekalet savaşının sahnesi. Tıpkı tarafta İran ve Suriye, diğer tarafta ise Sünni ve Hıristiyan parti koalisyonunu destekleyen BENDE, Suudiler ve başka Sünni Fellah rejimleri var. Suriye ve Suudiler yakında barıştılar amma bu Lübnana yansımadı. NEW YORKER Seymour Hersh: Pakistanın çekirdeksel silahları güvende mi? Temel ocumak başkaldırı. Ordudaki aşırılar çarpış yapabilir, nükleer silahları ele geçirebilir.